Για κάθε αργύρι-η

Για κάθε αργύρι-η

Για κάθε αργύρι-η περπατώντας στους δρόμους των μεγαλουπώλεων, συναντάς αμέτρητες ψυχές που δεν έχουν σπίτι , δεν έχουν ρούχα , δεν έχουν παππούτσια, δεν μπορούν να αγοράσουν το καθημερινό φαγητό τους , δεν έχουν κάπου να κάνουν ένα μπάνιο ή να πλύνουν απλά και να στεγνώσουν έστω τα λίγα υπάρχοντά τους . Δεν τους φτάνουν να επιβιώνουν όπως καθορίζουν τα συστήματα , εξαντλώντας τους εκτός από σωματικά και ψυχολογικά… Για αυτούς τους ανθρώπους δεν υπάρχει ούτε ένας ώμος να κλάψουν ούτε ένας φίλος να τα πούν. Όταν ο άνθρωπος δεν καταφέρνει να συντηρεί την ύλη του καθωσπρεπισμού, χάνει αμέσως την εικόνα που θα ήθελαν οι άλλοι να έχει για να τον μπορούν/χωρούν στην νοητική/εικονική “σφαίρα” της πραγματικότητάς τους , οπότε καταλήγει μόνος του…

…άραγε που να βρίσκεστε όταν σας διώχνουν και από τους δρόμους………………

Κάθε φορά που περπατώ σε εκείνους τους δρόμους , αισθάνομαι σα να μου μπήγουν λεπίδες μέσα στο στήθος..είναι σα να ελαττώνομαι με έναν τρόπο που κάθε φορά κι από ένα νέο κομμάτι μου μαραζώνει ενώ δεν καταφέρνω να το επαναφέρω. Κάθε φορά που περνώ από εκεί πόλεμος στο μυαλό με την ψυχή…

Για κάθε αργύρι-η όσες πόρτες κι αν έχω χτυπήσει , όσα τηλέφωνα κι αν έχω κάνει , όσο κόσμο κι αν έχω ικετεύσει κι ενοχλήσει (κάτι που δεν εχω κάνει ούτε για μένα) , κάθε φορά όσο κι αν προσπαθώ να αλλάξω κάτι στις ζωές αυτών των ανθρώπων είναι σα να χειροτερεύει και η δική μου . Μα κάθε φορά που αυτό συνέβαινε μου ξυπνούσε κάποιο πείσμα δίνοντάς μου πιο πολύ δύναμη να συνεχίσω να προσπαθώ ώστε να μην παραμένουν ανθρώποι στους δρόμους , οι οποιοί καταδικάζονται και λεκτικά από τους βολεμένους και πρακτικά από ένα σύστημα που για να σταθεί ιερατικά όρθιο, οι ψυχές αυτές αποτελούν την βάση του…

..γυρίζοντας από τον γιατρό κ ψάχνοντας για την Ελεούσα κοντά σε πολυπερπατημένο δρόμο της φτωχομάνας, σε βλέπω άνθρωπέ μου με παπούτσια σα παντόφλες χάλια τρύπια παντού , το παντελόνι ήταν άλλου , σαν από παιδιού δεν χωρούσες ούτε με την πιο αισιόδοξη ή βολική γνώμη…Δεν σκέφτηκα ούτε για μια στιγμή αν έκανες κάτι στην ζωή , με ενδιαφέρει πως είμαστε τόσοι πολλοί που θα μπορούσες να είχες ζήσει την αλλαγή εσύ κι εσύ κι εσύ κι εσύ…

Και λίγο παρακάτω ξαπλωμένος σε έναν “βράχο” ένας ακόμη άνθρωπος μα όχι αρσενικός , ένας θεός ξέρει τι έχουν πει και για αυτόν τον αγωνιστή και τον θεωρούν και ποταπό, γεμάτες οι μεγαλουπόλεις με απανθρωπιά που όλα τα ρίχνει στην αμαρτία που πρέπει να πληρωθεί . όλοι εμείς οι ακόλαστοι και τα αφήνει στην πρόνοια την κρατική που έχει γίνει σα φυλακή, τοποθετώντας αθώους κι εγκληματίες μαζί , καλόκαρδους μαζί με εκείνους με την πιο πονηρή ψυχή..κι όμως εμείς οι τραγικοί πάλι είμαστε με γνώμη ισχυρή φταίτε εσείς δεν φταίμε εμείς φταίνε όλοι οι φτωχοί κι όχι η ξηρασία της αχόρταγης ψυχής..

Για κάθε αργύρι-η δυσκόλεψε η ζωή κι έπειτα από αμέτρητους κατοικοδρομείς , βρέθηκες εσύ… …αυτά τα μάτια σου γλυκέ μου άνθρωπε τα έχω μέρα νύχτα μπροστά μου να με κοιτούν , ο καλλίφωνος ψαλμός αγάπης που μας ομολογούσε η ψυχή σου μέσω του στόματός σου κάθε φορά που μας έβλεπες , έχει μείνει στα αυτιά μου… τα υπέροχα γαλαζοπράσσινα σου μάτια από λάμψη χαράς καλλυμένα , τα σκληρά σου χέρια τα σκασμένα από παγωνιές και κάψες , το δέρμα που δεν άφηνε τις εκφράσεις σου να κρυφτούν από την αφυδάτωση και την αβιταμίνωση ίσως και άλλες διάφορες στερήσεις που δεν μπορεί ανθρώπινος νους να κατανοήσει …

ΞΥΠΝΑΩ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΩ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ ΑΡΓΥΡΗ , ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ ΑΡΓΥΡΗ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΑΡΓΥΡΗ , ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ , ΜΕ ΑΚΟΥΣ ΑΡΓΥΡΗ ΜΑΣ , Μ’ΑΚΟΥΣ;

Θεέ μου γέμισε ο κόσμος με ανθρωπισμούς ψεύτικους εικονικούς σε “ιβέντ φιλανθρωπικά” και με φίλους κι αδελφούς πονηρούς..

Εύχομαι να έρθει η μέρα που θα είμαι ακόμη εδώ με σένα Αργύρη φίλο και αδερφό και ότι ήταν λυπηρό να γίνει βλαστάρι ολάνθιστο, έτσι να μπορώ να δείχνω κι εγώ στον κόσμο Τον Θεό!!!

https://believer.gr/%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%86%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%bd/

https://www.youtube.com/watch?v=rPRvB2Tanos&list=RDCMUCRTe5d5RLi07stAsRS1Y_bA&start_radio=1

Tell us about your thoughtsWrite message

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to Top
Close Zoom
Context Menu is disabled by theme settings.