…ένα λεπτό ζήτημα, ένα λεπτό άγγιγμα ψυχής για να ενεργοποιηθεί ένα από τα πιο δυνατά συναισθήματα στον ανθρώπινο νου…
Πόσο λειτουργικό γίνεται ένα σώμα που αποδέχεται όλα αυτά τα συναισθήματα να ευωδιάζουν στον οργανισμό του , πόσο όμορφο που ξυπνάνε θερμές λειτουργικότητες στον εγκέφαλο και πόσο δυσάρεστο είναι όταν αυτό χάνεται και γκρεμίζει και την πιο απλή υγιή σκέψη κάνοντας την πολύπλοκη και αμυντική..
Πόσα όμορφα πράγματα χάνουν οι άνθρωποι όσο καταστρέφουν τον κόσμο των άλλων νομίζοντας πως δεν τους αφορά άμεσα. Πιστεύοντας πως δεν κατοικούν εκεί. Και βλέποντας τον κατεστραμένο “κόσμο” του άλλου δεν προσπαθούν φυσικά να τον ανοικοδομήσουν με μετάνοια και σεβασμό στον κόσμο τούτο αλλά γεμίζοντας πικρία όλο τους το είναι κοιτάνε να αποσύρουν τον εαυτό τους στην άκρη ως ολόσωστοι αφήνοντας τον προσβεβλημένο από τον πόνο μονάχο του να βγάλει εις πέρας ένα άτιμο δημιούργημα του άλλου, εκεινού που προφασίστηκε πως δεν συνέβαλε στο δημιούργημα αυτό…εκείνοι που συνήθως πάντοτε “δεν” φταίνε!
Αν οι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούσαν συμφέροντα ακόμη και τα πολύ απλά τα στιγμιαία , πόσο ομαλά θα ήταν στρωμένα όλα για να γευθούν την ομοφιά της ζωής…αν την στιγμή του σεβασμού δεν ξεχνούσες την ύπαρξη του άλλου ως δική σου , αν μπορούσες να δεις τον κόσμο μέσα από τα αληθινά άκακα μάτια σου δεν θα έκανες κρυφοθελημένα κακό..γιατί το κακό όλοι το αναγνωρίζουμε αν το σκεφτούμε ως συμβάν προς τον εαυτό μας..έτσι θα αποφεύγαμε να είμαστε εμείς το συμβάν προς τους άλλους..
Μη χάνεις ανθρώπους από την ζωή σου επειδή κάποιοι άλλοι δεν σεβάστηκαν αυτό που είσαι..κι αν εσύ είσαι το πρόβλημα αποφάσισε σε ποια μεριά θέλεις να βρίσκεσαι στων καλών ή εκείνων που επιφέρουν το κακό σε αθώους ανθρώπους , άφησε την ζωή τους να παραμένει όμορφη , αληθινή και άφοβη και πήγαινε να βρεις την θεραπεία σου εκεί που θεραπεύουν …μη προσπαθείς να θεραπευτείς κάνοντας ότι σου έκαναν και βλέποντας πως είναι να καταστρέφονται και άλλοι αθώοι κόσμοι.
Δεν θεραπεύεται ποτέ ένας ασθενής με το φάρμακο που του έκανε κακό είτε ο ίδιος του το ξαναπάρει , είτε το ταίσει αυτός σε άλλους οργανισμούς. Δεν ήρθες εδώ για να εκδικηθείς για την ευθυμία της αληθείας και της εμπιστισύνης , ήρθες για να την πολλαπλασιάσεις , δεν είσαι εδώ να εκδικηθείς αυτό που δεν προσπαθείς να ξαναποκτίσεις…είσαι εδώ για να μην ξαναγκρεμίσεις και να αφήσεις άλλα πιο όμορφα να έρθουν και να χτίσουν από μέσα προς τα έξω αυτά που άλλοι σου κατεδάφισαν. Είσαι εδώ να αγαπήσεις και να αγαπηθείς.. μέσ’το ψέμα δεν μπορείς αληθινά να δεις κι στην εμπιστοσύνη να διαβείς.
Άφησε λοιπόν ό,τι σου έκαναν στο παρελθόν και δείξε έλεος στον δόκιμο μήπως και σου φέρει πίσω ειλικρίνια κι εμπιστοσύνη για ζωή , χαμόγελο για πνοή χωρίς να έχεις κατ’ανάγκην σκέψη δεύτερη. Σου εύχομαι να μην ξαναδικήσεις και να μην ξαναδικηθείς ..
Κανένας πια που δεν το αξίζει τόσο πόνο να αντικρύζει…Εύχομαι την ζωή να την γευτείς με όλα τα όμορφα θαρρείς και από την αρχή την ζεις με υγεία και χαρά αγαθή/άκακη!
Tell us about your thoughtsWrite message