Οι ερωτικές σχέσεις και οι δικαιολογίες.. Αυτό το άρθρο το γράφω εξαιτίας μίας απλής συζήτησης, περί σχέσεων και έρωτος…
Στην συζήτηση αναφερθήκαμε στο θέμα που αντιλαμβανόμαστε από την μεταδοτική ή επιρε-αστική καθημερινότητα. Αναφερθήκαμε σε μία ακόμη λεκτική διαμαρτυρία ενός ανθρώπου που συζητώντας αναφέρθηκε στην αυτεπίλεκτη μοναξιά ή μοναχικότητα. Με κέντρο βάρους την επιλογή της γυναίκας να μην θέλει καμία να μείνει μαζί με τον άλλον , λόγω φόρτου εργασίας…
Και έρχεται η στιγμή που ό,τι ακούς το επεξεργάζεσαι γιατί απορείς τι μπορεί να συμβαίνει στην πραγματικότητα και καταφέρνει ο άνθρωπος να δυστυχεί;
Γιατί δηλαδή να μην επιλέξει μια κοπέλα κάποιον που η εργασία του είναι πολύωρη ή και το αντίστροφο σε φύλο; Γιατί δεν είμαστε ευγνώμον; Ή γιατί δεν θέλαμε να είμαστε με αυτόν τον άνθρωπο πραγματικά; Και απλά είχαμε ανάγκη έναν άνθρωπο δίπλα μας και δεν μας βόλεψε το ωράριο του;
…λένε πως η ζωη είναι απλή…το αντίθετο θα ήμουν σίγουρη πως είναι… Η ζωή μας είναι τόσο πολύπλοκή για εκείνους που δεν καταπίνουν αμάσητα δικαιολογίες και λεκτικές τεχνοτροπίες για τις ανθρώπινες σχέσεις ή ακόμη πιο σωστά για την αλήθεια γενικά…
Επιστρέφω στο θέμα. Όπως ο κύριος λογίστηκε ενώ θα έπρεπε να κάνει μία μαθηματική εξίσωση βάζοντας και τον παράγοντα της εξαιρέσεως. Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος ως άνθρωπος αλλά ως διαδικασία επί του βίου λίγο πολύ , όλοι το ίδιο κάνουμε. Ποτέ όμως δεν παραμένουμε ίδιοι ακόμη και σε μία κατάσταση μπορούμε να αλλάξουμε την υπομονή ή την ανοχή , την σκέψη ή την πράξη, την λειτουργικότητα είτε για να ζούμε θερμά και τρελά έστω για λίγα λεπτά από κάθε φορά, είτε παγερά και στενάχωρα. Πάντα προς εξέλιξη του θέματος…Είτε προς πρόσθεση καλών είτε προς αφαίρεση καλών… Καλών εννοούμε φυσικά αυτό που δεν θα κάνει κακό.
Οπότε αν αρχίσουμε και παραδεχόμαστε την δική μας αλήθεια , μήπως έτσι δεν χωρέσουν πλέον άλλοι “καταραμένοι” να μας δυστυχίσουν με οποαδήποτε δικαιολογία κι αν χρησιμοποιήσουν για να μείνουν;
Κανένας από τους κρυψίνους δεν θέλει την πολυπλοκότητα απέναντί του… Ούτε στον ίδιο του τον εαυτό διότι θα πρέπει να ξεβολευτεί/αλλάξει!
…δεν φταίει η δουλειά σου φίλε. Αν η κοπέλα αυτήν δεν σε ήθελε δεν φταίει η δουλειά σου. Αν εκείνη χρειαζόταν έναν άνθρωπο ελευθερόχρονο κι όχι συγκεκριμένα εσένα , δεν φταις εσύ. Εκείνη δεν τα ζύγισε σωστά και καλώς έκανε να φύγει.
…Δεν φταις εσύ αν βρίσκεις συνέχεια δικαιολογία την δουλειά σου και δεν πετάγεσαι ενδιάμεσα να την ερωτευτείς ξανά! Φταίει που σε ενοχλεί η πολυπλοκότητα και βολεύεσαι…
…Δεν φταίει εκείνη κι εκείνη το ίδιο έκανε και βολευόταν… Μέχρι που δεν τα κατάφερε να την βολεψεις στα θέλω της κι έφυγε!
…όπως βρίσκουμε χρόνο να παρφουμαριστούμε για να νιώθουμε όμορφα φυσικά απέναντι στο κοινό μας που βρίσκεται στην γειτονιά , στα ψώνια στο γραφείο εργαζόμαστε και στον καφέ που θα πεταχτούμε να πιούμε ως διάλειμα στο δίπλα μαγαζί με την κοπελίτσα ή τον “κοπελίτσο” που γελάμε με τις ατακάρες. Έτσι θα μπορούσες να κάνεις δώρο ένα καφέ στο δικό σου πλάσμα έστω για δέκα λεπτά, να πεις και σε εκείνη ατακάρες ή κάτι άλλο που σας διασκεδάζει! Ή έστω για ένα στα γρήγορα!!! …μην μ πεις ότι έχεις σύντροφο και δεν έμαθες το κόλπο να τον ικανοποιείς – ικανοποιώντας κι εσένα ταυτόχρονα!
Αν συμβαίνει αυτό απλά δεν σε ενδιέφερε ποτέ αυτό το άτομο και μην βρεις δικαιολογίες με χάλασε αυτό κι εκείνο κι εκείνο που έκανε κι ας ήταν απλά πραγματάκια! …Γιατί με άλλες και άλλους , άλλα κι άλλα δεν σε χάλασαν , τώρα στο θύμα σε χαλάνε όλα.
Ο κόσμος χτίζει ψευδαισθήσεις πρώτα για αυτόν , έτσι ικανοποιεί τον εγωισμό του πως σε όλα είναι σωστός! Κι έτσι δικαιολογεί τα πάντα γύρω του!
Κανένας δεν είναι για κανέναν αν δεν μπορεί να σεβαστεί τον εαυτό του! Κι επειδή είναι ένα καυτό θέμα αυτό θα συνεχίσω να γράφω ιστορίες ανθρώπων γύρω μας. Οπότε αν θέλετε μπορείτε κι εσείς να γράψετε τις δικές σας ή των συνανθρώπων σας έτσι ώστε μήπως βοηθηθούμε πιο συνειδητοποιήμενοι…
Συνεχίζεται…
https://www.youtube.com/watch?v=F9VW5v_A8t4
https://believer.gr/%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%86%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%bd/
Tell us about your thoughtsWrite message