…Πηγαίνοντας στην Αίγινα μαθαίνεις για τα θαύματα του Αγίου της…η κάθε φορά είναι σα πρώτη φορά που βιώνεις το θαύμα. Καθ’οδόν αναθερμαίνεται η ελπίδα. Κάθε φορά που δρομολογείται η ύπαρξη σου κατά το νησί του Αγίου της αγάπης , ακούς και από ένα τουλάχιστον νέο θαύμα!
Όσες φορές κι αν ταξίδεψα προς το νησί αυτό , σε κάθε διαδρομή είτε πηγαίνοντας είτε γυρνώντας , άκουγα κι από ένα καινούριο θαύμα του συγκεκριμένου αγίου.
…την τελευταία φορά που μου μίλησαν για προσωπικό θαύμα ήταν μία ξανθιά κυρία. Πλησιάζοντάς με από το πουθενά μου λέει πόσο θαυματουργός άγιος είναι ο συγκεκριμένος άγιος. Με αφορμή τα 7 λεωφορεία που στάθμευσαν από έξω και πλήθος κόσμου που κατέβαινε από αυτά , εισβάλοντας στο ναό ξωπίσω ενός μικρού και της μητέρας του…
-Κάθε χρόνο τέτοια μέρα έρχονται πολλά πούλμαν (μου λέει) από Ρουμανία , την ίδια ημερομηνία δλδ για να προσκυνήσουν τον Άγιο προς ευγνωμοσύνη για το θαύμα που έκανε σε αυτό το παιδί που ήταν παραπληγικό (αν θυμάμαι καλά). Έκανε ένα παιδί καλά που είχε εγκεφαλική παράλυση δεν θυμάμαι ακριβώς , googlάρετε και βρίσκετε και ονοματεπώνυμο και ηλικία και βίντεο…
…και το προσωπικό της θέμα…
Όλα αυτά μου τα εξιστόριζε η ξανθιά όμορφη κυρία που με πλησίασε για να αναφερθεί και στη δική της προσωπική εμπειρία…
Είχε κάνει κάτι εξετάσεις για κάποια συμπτώματα που της συνέβαιναν και η διάγνωση τους ήταν καρκίνος κακοήθης. Έπρεπε να χειρουργηθεί και να ξεκινήσει της χημειοθεραπείες… Στα αποτελέσματα λοιπόν έτυχε να βρίσκεται στην Αίγινα διακοπές με τον σύζυγο και τα εγγόνια της.
Τέλοσπάντων να μην πολυαναλύω χτυπάει το κινητό της και της ανακοινώνουν τα αποτελέσματα, Ήταν πρωί έγινε ένας μικρός τηλεφωνικός διάλογος μεταξύ των γιατρών και της ίδιας για το τι χρειάζεται να κάνει από δω και πέρα , επαναλυπτικές ή και νέες εξετάσεις κλπ. Κατά αυτόν τον τρόπο να ορίσουν πότε θα κάνει χειρουργείο και τι θεραπείες θα χρειαστεί έπειτα…
Περνάνε την μέρα τους θάλασσα με τα παιδιά κανονικά…το βράδυ έβαλαν τα παιδιά για ύπνο και συζήτησαν λίγο με τον σύζυγο έπειτα ξάπλωσαν κ οι ίδιοι. Το πρωί ορμάει στο κρεβάτι τους ο ένας εγγονός , ο μικρός της κόρης αν θυμάμαι κατά λέξη και τους λέει:
…αναλαμπή εγγονού προάγγελμα του θαύματος…
– Παππού , γιαγιά δεν θα κάνει τελικά χειρουργείο η γιαγιά , την έκανε καλά ο άγιος Νεκτάριος! Μου το είπε! …ομολόγησε χαρούμενος και σίγουρος ο μικρός φέρνοντας τα νέα του ύπνου και των ονείρων στον ξύπνιο των ενηλίκων…
Ο παππούς και η γιαγιά χαμογέλασαν του μικρού και είπανε μεταξύ τους πως ο μικρός τα φαντάζεται για να μην στεναχωριέται..συνέχισαν τις διακοπές τους και πριν φύγουν πήγανε από τον άγιο να ανάψουν ένα κεράκι. Άναψαν το κεράκι τους και ακούνε τον μικρό να ευχαριστεί τον άγιο λέγοντάς του:
-Σε ευχαριστώ άγιε που έκανες καλά την γιαγιά μου! …συγκινήθηκαν για την αγαθότητα του μικρού και συνέχισαν προς την επιστροφή στην Αθήνα και την καθημερινότητα για τους νέους αγώνες που θα έχουν να αντιμετωπίσουν πλέον…(αυτός ήταν ο λογισμός των όριμων και μεγάλων ανθρώπων)
…η εμπειρία του θαύματος…
Ξεκίνησε λοιπόν με τους γιατρούς η “ασθενής” και κάποιες μέρες πριν το χειρουργείο κάνουν επαναληπτικές εξετάσεις γιατί <<αυτοί ξέρουν καλύτερα , δεν είμαι γιατρός>> και δεν έβρισκαν ΤΙΠΟΤΑ!!! ΤΙΠΟΤΑ!!! Δεν υπήρχε καρκίνος, δεν υπήρχε τίποτα ούτε στις νέες ακτινογραφίες , ούτε στις αιματολογικές , ούτε στην μαγνητική…οι γιατροί δεν είχανε απαντήσεις..τις Είχε Ο Θεός όμως! Ή Η ΦΥΣΗ Ή Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΟΠΩΣ ΣΕ ΒΟΛΕΥΕΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ…!

Γυρίζει σπίτι της , παίρνει τον σύντροφο της ζωής της και φεύγουν Αίγινα. Αγοράζουν σπίτι κοντά στον άγιο. Από τότε 4 μήνες τον χρόνο τουλάχιστον μένουν εκεί και καθαρίζουν την εκκλησία του , ελέγχουν την άμμο στα κεριά θυμάμαι πως ο σύζυγός της ήταν ψηλός – σγουρομάλλης και δεν πετούσε κερί πριν καεί μόνο του, τα ένωνε να καούν γήγορα για να έχει χώρο και για τα υπολοιπα κεριά…(όποιος πάει στην εκκλησία του αγίου , κάτω από το μοναστήρι καλοκαιρινούς μήνες θα τους βρει εκεί)
…Τελοσπάντων ένιωσα υπέροχα όσο την άκουγα γιατί μπήκα στην θέση τους , το πόσο αγάπη έβγαζε όσο μιλούσε για τον άγιο..
…η μεταδοτικότητα της ευγνωμοσύνης από την απολαβή του θαύματος…
ΟΣΟ ΕΚΕΙΝΗ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ , ΕΓΩ ΑΚΟΥΓΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΛΕΚΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ <<ΟΙ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ>> …ΟΛΑ ΕΛΑΜΠΑΝ…ΥΠΗΡΧΕ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΙΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ…ΕΝΙΩΘΑ ΤΗΝ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ..ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΑΞΙΖΟΥΝ , ΕΧΕΤΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ!!!
..αν η οικογένεια δει το άρθρο ας συμπληρώσει , ας δώσει τα ονόματά τους να βοηθήσει τον κόσμο να λάβει κατά την πίστη του! Και η πίστη δυναμώνει στις χαρές! …όπως χαρίσατε σε ΄μένα την ιστορία σας , δώστε την κι εδώ ο κόσμος δυστυχώς πλεόν χάνεται εδώ μέσα…Δώστε μας τα φώτα σας!
https://www.youtube.com/watch?v=P-5m-dgmyrI
Tell us about your thoughtsWrite message