Όταν έχεις παιδιά

Όταν έχεις παιδιά

Καλησπέρα. Είμαι η Ειρήνη Χ. έχω και δύο ακόμη αδερφές, γεννηθήκαμε εξωτερικό λόγω οικονόμικης μετανάστευσης των γονιών μας μα στην εφηβεία μας γυρίσαμε Ελλάδα. Ο πατέρας μας επέστρεψε εξωτερικό γιατί είχαμε μια μικροεπιχείρηση που πήγαινε πολύ καλά μα η μητέρα μας αποφάσισε να συνεχίσουμε να ζούμε στην χώρα μας με την οικονομική βοήθεια του μπαμπά για κάποιους λόγους όπως ασφαλέστερου βίου και πιο θερμής ανθρωπιάς . Όταν έχεις παιδιά …

Να μην τα πολυλογώ περάσαμε ήσυχα χρόνια , όλα κορίτσια είχαμε τα διαβασματά μας το πρόγραμμα μας γεμάτο δραστηριότητες , η μητέρα μας πάντα στην θέση της φαγητό στην ώρα του , σπίτι καθαρό ο μπαμπάς μου μας έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο παρόλο που οι ώρες είχαν διαφορά κυλούσε η ζωή μας απλά και όμορφα… στις γιορτές λίγο στεναχωριόμασταν που δεν είχαμε τον μπαμπά μας μέχρι που αρχίσαμε να μεγαλώνουμε να ερωτευόμαστε και να ξεχνιόμαστε από τα της οικογένειας…το θέμα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζι σας είναι ο γάμος μου.

Τελικά παντρεύτηκα τον Θανάση και κάναμε τέσσερα παιδιά…Για να φτάσω σε γάμο μαζί του σημαίνει μάλλον ότι άξιζε ή ότι δεν έβλεπα τι άξιζα όπως αρκετά αθώα μυαλά. Ο Θανάσης με το που έμεινα έγκυος και κάναμε τον γάμο άλλαξε… έγινε πιο νευρικός , άστατος στις αποφάσεις του και διαφορετικός στα πιστεύω του σε συγκριση με το πριν σαν ερωτευμένος σιγά σιγά με απομάκρυνε πιο ξεκάθαρα από τους δικούς μου, με ορμούσε σήκωνε χέρι με απειλούσε κι έφτασε σε σημείο να χτυπά και τα παιδιά μας …

Δεν χώρισα γιατί τον αγαπούσα αλλά από την στιγή που άρχισε να χτυπάει τα παιδιά κ να απειλεί τον μεγαλύτερό μας γιο θέλω να φύγω από αυτό το μαρτύριο και φοβάμαι…Επίσης έχουμε και πνευματικό όπως μας έμαθαν στην θρησκεία μας να έχουμε πνευματικούς πατέρες , εξομολόγους και σαν συμβουλευτές και ο πνευματικός μου , με προτρέπει στο να μην χωρίσω και αυτά τα χρόνια εγω και τα τέσσεραπαιδάκια μου περνάμε πολύ δύσκολα…Οι γονείς μου δεν γνωρίζουν κάτι παρά μόνον η μικρή μου αδερφή διότι έτυχε σε μία γιορτή να έρθει η μικρή εδώ να μείνει μαζί μας ο Θανάσης το ξέχασε και ήρθε πιωμένος..Εκεί που λογοφέραμε στο τραπέζι χτύπησε τον μεγάλο μου διώχνοντάς τον στο δωμάτιο του τιμωρία , πήγε να πάρει μέρος η αδερφή μου λεγοντάς ότι δεν βλέπει κάποιον λόγο να συμβαίνει αυτό και τότε αυτός θίχτηκε και της λέει ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να μας πεις τι θα κάνουμε σπίτι μας…έτσι αναγκάστηκα να πάρω εγώ μέρος και με όρμηξε μπροστά της .

Η αδερφή μου εννοείται πως από εκείνη την στιγμή όλο με παίρνει τηλέφωνο και με ρωτάει πότε θα χωρίσω και πότε θα χωρίσω. Όμως δεν μπορεί να καταλάβει πόσο πολύ φοβάμαι…

Δεν θέλω αυτόν τον γάμο , φοβάμαι όμως πάρα πολύ πλέον τα πάντα και νομίζω πως δεν έχω σύμμαχο τον Θέο. Όσο για το κράτος δεν υπάρχει αληθινή στήριξη ούτε κάλυψη και κάθομαι στο σπίτι λέγοντας συνέχεια ναι για να μην πειράξει τα παιδιά μας , να μην ξεσπάει τουλάχιστον και σε αυτά. Σκέφτομαι πόσες γυναίκες μπορεί να βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση και κρατιέμαι επίσης σκέφτομαι τα παιδιά μου και δεν φεύγω είτε από το σπίτι (θα μας βρει-μου το έχει πει) , είτε από την ζωή…

Ευχαριστώ που δεχθήκατε την ιστορία μου και θα ήθελα και την δική σας γνώμη παρακλώ , ίσως βοηθηθώ χωρίς να γίνουν για κανέναν από την οικογένεια μου χειρότερα τα θέματα. Και πάλι ευχαριστώ!

https://www.youtube.com/watch?v=2UqRayOiyMY

https://believer.gr/%ce%ba%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%bf/

Tell us about your thoughtsWrite message

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to Top
Close Zoom
Context Menu is disabled by theme settings.